moskenes.be

Jef Van Staeyen

Auteur: Jef Van Staeyen (Pagina 30 van 131)

ook Beveren vergeet de voetgangers

4 juni 2021 /

(met medewerking van DDV, onze correspondent ter plaatse)

In Melsele (gemeente Beveren) werd de Snoeckstraat vernieuwd, een woonstraat — ik bedoel: er staan vooral huizen langs — die twee woonwijken met de hoofdweg (de oude steenweg, nu N70 Antwerpen-Gent) en met de bushalte verbindt. Allicht verplaatsen Melselenaars zich enkel met de auto of per fiets, want er werd geen voetpad voorzien. Er ligt een rijweg van 5,60 m — een asfalt, recht en glad als een kegelbaan, maar met drempels —, twee fietspaden van 1,75 en 2,15 m, en een stoep voor de bomen (en de inritten tot de percelen). Voor voetgangers is er… niets. Géén voetpad aan de oneven kant, en korte voetpaden aan de even kant, door bomen onderbroken. Om tot bij de onmiddellijke buren, maar vooral niet verder te gaan?
Het lijkt er niet op, dat de ambities van de vervoerregio Antwerpen, waartoe Beveren behoort, op die manier gehaald gaan worden: minder verplaatsingen per auto, en meer met de fiets,… en het openbaar vervoer en te voet.

(De cijfers zijn overgenomen uit het document “Snoeckstraat, infoavond 29 april 2019” van de gemeente Beveren, waarbij de zogenaamde “zijstrook” van 43 cm aan oneven zijde uiteraard bij het fietspad werd geteld.)

 

brand in Brecht — waarom Defensie de kosten voor natuurherstel op de Vlaamse overheid moet verhalen

1 juni 2021 /

Het was niet snugger, vanwege het Belgisch leger, om op uitgedroogde heidegronden met fosforhoudende en dus brandstichtende kogels schietoefeningen te houden, en noch blusmateriaal noch deskundige manschappen ter plaatse te hebben om een beginnend brandje te blussen. [Om een voortvluchtige militair het vuur aan de schenen te leggen had het wel efficiënt kunnen zijn .] Meer dan vijfhonderd hectare waardevolle heide-natuur is in de vlammen opgegaan, bewoners moesten geëvacueerd worden, Antwerpen lag onder de rook, en zware Belgisch-Nederlandse inspanningen waren nodig om het vuur onder controle te krijgen. [Terloops: Brecht ligt ongeveer even ver van Antwerpen als Doel. Ook uit die hoek kan de wind verkeerd zitten.] Volgens deskundigen van het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek en van het Agentschap Natuur en Bos zal het tien jaar duren en vijf miljoen euro kosten om het heidelandschap te herstellen. Er moet geplagd worden (door machines), en gegraasd (door schapen) en nog een en ander, om te voorkomen dat het pijpenstrootje, een weinig waardevolle grassoort, de bovenhand haalt en de heide verdringt. De Vlaamse minister van Omgeving wil Defensie in gebreke stellen, en de kosten op haar verhalen.

Daar valt wat voor te zeggen. Tenzij.

In een of andere krant vroeg een lezer zich af hoe het mogelijk is dat men schietoefeningen houdt in een natuurgebied. De vraag is veeleer hoe het komt dat er zoveel natuur is in een militair domein — en elders niet. Het is immers dankzij het leger dat die natuur er vandaag nog is. Zonder Defensie en zonder schietveld stond heel dat ruime gebied al lang vol villa’s, schoenwinkels en meubelzaken. Plus nog wat akkerland (met maïs?), varkensstallen, golfterreinen en eetgelegenheden. Het actuele landschap van het militair domein is hét originele landschap van grote stukken van de Kempen, dat bijna overal elders onder mest en beton verdwenen is.
De minister zei het zelf, er zitten teveel nitraten in de lucht, en daarom groeit het gras te snel — en de heide te traag. Zonder die nitraten ging het natuurherstel als het ware vanzelf, en volstond geduld, wat de natuur in overvloed heeft. Door de nitraten is die natuur zowel zeldzaam als kwetsbaar geworden.

Wiens bevoegdheid is nitraatvervuiling? De Vlaamse overheid, die al sinds decennia het probleem miskent — nu pas wordt ze wakker — en op alle niveaus geijverd heeft om de vervuilingsnormen te verzwakken of te omzeilen.
Wiens bevoegdheid is ruimtelijke wanordening, waardoor waardevolle natuur náást het militair domein kapot is gemaakt? De Vlaamse overheid, die haar verantwoordelijkheid niet neemt.
Zonder Vlaams wanbeleid, inzake ruimtelijke ordening, landbouw en milieu, ging natuurherstel vanzelf, op natuurlijke wijze. En was de brand misschien nog heilzaam geweest.
Mét Vlaams wanbeleid zijn er kosten. Misschien moet Defensie de Vlaamse overheid in gebreke stellen — en moeten u en ik dat ook doen. Waar zo’n brand al niet goed voor kan zijn.

de Lijn schaamt zich voor haar reizigers

23 mei 2021 /

 

oorspronkelijke titel:  De Lijn verduistert haar trams

Ik veranderde de titel, want uiteindelijk is het dat: De Lijn schaamt zich dermate over de mensen die ze vervoert, dat ze ze aan het oog van de voorbijgangers, fietsers en automobilisten onttrekt.

*  *  *

 

Het moet zijn dat de directie van De Lijn nooit zelf op een tram is gestapt. Of alleszins niet weet waarom er vensters zitten in zo’n ding.
[Om naar buiten te kijken — en soms naar binnen — en van het licht en de zon te genieten.]
Al te vaak komt het voor dat ze reclame op de vensters plakt (voor een krant, een opleiding, zichzelf…), of zelfs een hele tram met plastic bekleedt, mét de vensters erbij (voor een radiostation, een universiteit, een vakantiebestemming, een streekproduct…). De meeste tramstellen hebben speciale plekken, binnen en buiten, om reclame of berichten te hangen, maar die worden nog zelden gebruikt.
De Lijn wil zich in de bloemetjes zetten. Om samen iedereen te verbinden. [Sommige reizigers in bomvolle trams — lijn  8, lijn10, lijn 15, etc. — vinden nu al dat het wat te veel en te vaak samen is.]
Reclame op de ruiten beperkt het zicht naar buiten, verandert mooi weer in duistere hemels, en geeft je schele hoofdpijn als je aan het venster zit en toch wat wil zien (je ogen weten immers niet hoe ze zich moeten scherpstellen). Sta je op het perron, en wil je alvast zien waar in de tram er plaats voor je is, zie je niets. Uiteindelijk behandelt zo’n tram de reizigers als vee. Of als vracht.
De Lijn denkt haar product te promoten, maar ze degradeert het. En ze degradeert zichzelf.

N.B.: Als je wat verder kijkt op het net, merk je dat De Lijn met haar verduisterde trams niet alleen zichzelf, maar ook IDAHOT wil promoten. Benieuwd hoeveel reizigers dat begrepen hebben. Én of ze vonden dat zo’n verduisterde tram daartoe het beste middel was. Het initiatief heeft allicht meer geld dan creativiteit gekost.

 

de Franse groenen tegen de 50-plussers

30 april 2021 /

Om in Frankrijk te mogen deelnemen aan de verkiezingen moet je op de kiezerslijsten staan. In sommige gevallen gebeurt de inschrijving automatisch, maar niet altijd. Dan moet je naar een website, of naar het gemeentehuis waar je woont of een eigendom hebt. Eenmaal je ingeschreven bent, blijf je dat wel. Stemmen is niet verplicht.
Weldra, in juni, zijn er departementale en regionale verkiezingen, en volgend jaar in april, mei en juni nieuwe presidents- en parlementsverkiezingen. Er staat dus veel op het spel, wie wel en wie niet op die lijsten staat. Zowel de overheden als de partijen ondernemen informatie- en sensibiliseringsacties om wie nog niet ingeschreven is te overtuigen het nodige te doen. Vaak en vooral gaat het om jongere mensen. Voor de komende departementale en regionale verkiezingen is 14 mei de uiterste datum.

In Ile-de-France (de regio Parijs) hebben de Franse groenen  — Europe Écologie les Verts, of EELV — met Julien Bayou als lijsttrekker, overigens secrétaire national van de partij, zo’n wervingscampagne opgezet. Met als idee: schrijf je in op de kiezerslijsten om voor het klimaat te kunnen stemmen, want anderen zijn zeker wél te gaan stemmen… maar niét voor het klimaat. Die anderen zijn dan Gérald Darmanin, huidig minister van binnenlandse zaken, Éric Zemmour, polemist, Alain Finkielkraut, filosoof, en… de jagers en de boomers (of babyboomers, wie tussen 1945 en ongeveer 1970 geboren is).


twee beelden uit de campagne van idfecologie

Niet iedereen was gelukkig met die beelden — vooral dat laatste — en de campagne werd snel bijgestuurd. Julien Bayou noemde het une maladresse, une erreur — een onhandigheid, een vergissing.  Maar niet een fout. Begrijp: het mag niet gezegd, maar zo denken we wel.
Het beeld met de boomers werd vervangen door… les fachos.

 

[Er bestaat overigens ook een nationale, officiële website waar iedereen makkelijk, en met meer zekerheid, kan verifiëren of hij of zij op de kiezerslijsten staat.]

« Oudere berichten Nieuwere berichten »

wie ik ben

In mei 1953 in Merksem geboren, ben ik een geboren en getogen Antwerpenaar.
(“Een pagadder” of “een stroboer”, zullen de echte sinjoren zeggen.)
Meer dan 36 jaar heb ik in Frankrijk gewoond en als stedenbouwkundige gewerkt, in de omgeving van Parijs, in Niort en vooral in Lille (Rijsel). Zo werd ik “nordiste” (toch bijna).
Nu ben ik weer “sinjoor”.
Mijn lievelingsauteur heet Stefan Zweig, mijn lievelingsmuziek is van Händel.
Ik hou van de Lofoten, waar ook het eiland Moskenes ligt.

reacties

U kan reageren via:
info — apenstaart — moskenes — punt — be

Log in

© 2024 moskenes.be

Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑