moskenes.be

Jef Van Staeyen

Categorie: 2020 (Pagina 17 van 22)

de vergeten voetganger (3) — Belgian Solutions

21 maart 2020 /

oversteekplaats Berchemstraat

Je kent allicht het boek “Belgian Solutions”, waarin merkwaardige en, geef toe, vaak domme oplossingen voor kleine of grote problemen worden getoond. De zebrapaden langs de Berchemlei in Borgerhout verdienen een plaatsje in deze reeks.
Om de fietsen het rijden te vergemakkelijken werden de boordstenen en de straatgoten onderbroken, en het asfalt van de straat naar het fietspad doorgetrokken. Mooi. Niet zo voor de voetgangers: voor hen blijven de boordstenen, de goten en de roosters wel bestaan. Zo wordt aan het comfort van de grote wielen van fietsen meer aandacht besteed dan aan de kleine wielen van rollators, kinderwagens, rolstoelen, doodschappenwagentjes en reis- of boekentassen. Uiteraard mijden die de zebra en de goot, en steken over op het fietspad. Wat dacht je wel.

Het zijn deze beelden, in de Berchemlei, hier achter de hoek, die me tot de titel van deze reeks inspireerden: de vergeten voetganger.

een evenement afgelasten, hoe vervoeg je dat?

19 maart 2020 /

Nu er nogal wat evenementen worden afgelast, toch even dit.

Het werkwoord is afgelasten, en niet aflasten. En nog minder aflassen.
De stam van dat werkwoord is last. Denk aan het wat ongebruikelijke gelasten, een last opleggen, dat bevelen betekent. En denk aan een zaakgelastigde.

Dus:

  • ik gelast het evenement af
  • wij gelasten het evenement af
  • wij moeten het evenement afgelasten
  • hij gelastte het evenement af  (met twee t’s)
  • het afgelaste evenement

En het bekende: het evenement is afgelast.

Of, zoals dat in ons Nederlands gaat, omtrent de afgelasting van een evenement:
Het evenement, dat (en dan volgt er die hele reeks bijzinnen, die wel drie tot vier regels kunnen vullen, en als je ze op de radio hoort wel eindeloos lijken…) is omwille van (met opnieuw een reeks bijzinnen die…) door (idem…) tot nader order afgelast.

Blijft de vraag of uitstel afstel is.

 

P.S. voor Antwerpenaars en Kempenaars. We zijn vandaag 19 maart. Vaderdag wordt niet afgelast.

overal foute boeken

16 maart 2020 /

Het eerste 2020-nummer van het tijdschrift Ons Erfdeel, dat voortaan de lage landen heet, bevat een bijdrage van adjunct-hoofdredacteur en journalist Tomas Vanheste: Bannen, behouden of bewerken: Wat doen we met foute boeken? Een tekst die enkele weken eerder ook op het webplatform van de lage landen verscheen.

Het oordeel “fout” is hopeloos tijd- en cultuurgebonden, het verleden een ander land. Mogen we om die reden niet aan oude teksten raken? Toch wel. En zeker in het geval van kinderboeken. Want het geschreven woord is een ideaal instrument om verderfelijke ideologieën in prille breinen te planten, zo laat de prikkelende tentoonstelling Foute boeken? in Huis van het Boek (Den Haag) zien.

 

Tomas Vanheste kreeg van mij volgende brief:

Enkele maanden geleden struinde ik door de kinderboeken in de Rijselse oude-boeken-markt, onder de gewelven van het mooie beursgebouw.
Niet veel later zou ik grootvader worden, en dan kijk je wel ‘s vooruit. (…)

 

Hij schreef me terug (uittreksel): Ik geloof niet dat er zoveel licht tussen uw opvattingen en de mijne zit. Ook ik onderschrijf dat we boeken in hun historische context moeten lezen. (…) Net als u vind ik het van het hoogste belang dat we volwassenen en kinderen de vaardigheid bijbrengen om literaire werken in de context van hun tijd te plaatsen. Waar ik minder zeker van ben, is dat deze inzichten tot een absoluut verbod leiden op het herschrijven van teksten. (…) Natuurlijk moet je kinderen leren te contextualiseren, maar feit is ook dat jonge kinderen dat nog maar in beperkte mate kunnen en dat boeken, zoals de tentoonstelling toont, een ideaal instrument kunnen zijn om stereotypen in kinderhoofden te planten. Naar mijn overtuiging is het (…) een complex debat met vele grijstinten waarin absolute stellingnames geen stand houden.

« Oudere berichten Nieuwere berichten »

wie ik ben

In mei 1953 in Merksem geboren, ben ik een geboren en getogen Antwerpenaar.
(“Een pagadder” of “een stroboer”, zullen de echte sinjoren zeggen.)
Meer dan 36 jaar heb ik in Frankrijk gewoond en als stedenbouwkundige gewerkt, in de omgeving van Parijs, in Niort en vooral in Lille (Rijsel). Zo werd ik “nordiste” (toch bijna).
Nu ben ik weer “sinjoor”.
Mijn lievelingsauteur heet Stefan Zweig, mijn lievelingsmuziek is van Händel.
Ik hou van de Lofoten, waar ook het eiland Moskenes ligt.

reacties

U kan reageren via:
info — apenstaart — moskenes — punt — be

Log in

© 2024 moskenes.be

Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑