Van de nieuwe sp.a-voorzitter Conner Rousseau heb ik nog niet veel intelligente dingen gehoord. Een grote dwaasheid wel, als ik de kranten mag geloven. Op de nieuwjaarsreceptie van zijn partij, op 19 januari in Heusden-Zolder, de Koeltorenlaan (wat misschien wel nodig was), verklaarde hij: “De gewone man met een gewone job in een gewone wijk is afhankelijk van een sterke overheid voor zijn veiligheid. Net daarom is veiligheid een links thema. Dat is megalinks zelfs en dus gaan we dat niet meer van ons bord laten eten”. De eerste zin is juist, de tweede is okee, maar de derde is waanzin: het is óns probleem, en alleen van ons, poten thuis als je er aan komt!
Stel je even voor:
- Bart: Wij willen een onafhankelijk Vlaanderen, en wee de tjeef of de blauwe die dat ook wil, want ik sla hem op zijn bakkes.
- Meyrem: Het bestrijden van de klimaatopwarming is een groen thema. Liberalen kunnen zich daar beter niet mee moeien, want daar komen alleen maar vodden van.
- Gwendolyn: Als jullie voor genoeg duisternis zorgen, kunnen wij de Verlichting aansteken.
- Paul: Il faut augmenter les petites pensions, et vous avez intérêt à être contre. [Sinon on va être obligés de le faire.]
- etc. etc. De fictieve citaten van Tom of Theo laat ik liever buiten deze blog.
Van politici verwachten burgers dat ze (i) problemen onderkennen, (ii) oplossingen voorstellen of op zijn minst naar waarde schatten als die van elders komen, en (iii) vooral: dat ze brede allianties smeden met andere eerbare politici en maatschappelijke krachten die aan de oplossing willen meewerken zodat het probleem verdwijnt. Politici die de problemen koesteren, ze jaloers voor zich bewaren, de anderen op afstand houden en er zo voor zorgen dat ze vooral niet opgelost geraken, dat is wel het laatste dat we nodig hebben.
